در حال بارگذاری ...
...

شهرام پورعسگر مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی اروند:

موضوع دفاع مقدس باید دغدغه اصلی مولف باشد

شهرام پورعسگر مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی اروند:

موضوع دفاع مقدس باید دغدغه اصلی مولف باشد

شهرام پورعسگر: بدون شک هنرمندانی که طعم جنگ را در بوم زیست خود چشیده اند نگاهی دقیق تر ، عمیق تر و باورپذیرتری به مقوله جنگ و دفاع از مرز و بوم را داشته اند.

شهرام پورعسگر نویسنده ، کارگردان و بازیگر تئاتر است که فعالیت خود را در زمینه تئاتر 1381  با حضور در کلاس‌های بازیگری استاد بهزاد وزیری آغاز نموده . وی تاکنون در مقام کارگردانی و نویسندگی 5 اثر بلند ، 3 اثر کوتاه و 3 نمایش خیابانی را در پرونده کاری خود دارد و حائز مقام‌های برتر از جشنواره های سراسری و استانی است. آخرین اثر وی نمایش زامبی بود که در پنجمین جشنواره استانی تئاتر اروند به روی صحنه رفت . پورعسگر هم اکنون مدیر عامل انجمن هنرهای نمایشی اروند است. از آنجایی که منطقه اروند طعم جنگ را چشیده است به بهانه هفته هنر و دفاع مقدس خبرنگار ایران تئاتر در اروند با وی به گفت و گو نشست که در ادامه می‌خوانید:

 

نقش هنرمندان تئاتر آبادان و خرمشهر در تئاتر دفاع مقدس را چطور ارزیابی می‌کنید؟

کلان سوژه جنگ و دفاع قرن‌ها دست مایه نویسندگان و کارگردانان جهان بوده است. بدون شک هنرمندانی که طعم جنگ را در بوم زیست خود چشیده‌اند نگاهی دقیق‌تر،عمیق‌تر و باور پذیرتری به مقوله جنگ و دفاع از مرز و بوم را داشته‌اند. جمعیت تئاتری آبادان و خرمشهر نیز به دلیل دست و پنجه نرم کردن با همین پدیده جنگ و تاثیرات اجتماعی آن قابلیت تولید آثار فاخر در این زمینه را دارند. اما این مهم زمانی محقق خواهد شد که دغدغه اصلی مولف باشد. نه اینکه بنا به مصلحت و فرمایش جشنواره‌ها سعی در ایجاد اثر و تولید نمایش کنند.

شرایط تولید اثر برای اهالی تئاتر در منطقه آزاد اروند چگونه است؟

با یک نگاه اجمالی به شرایط تئاتر در منطقه آزاد اروند به راحتی میتوان کمبودها و کاستی‌های متعدد را مشاهده کرد. پس سطح نارضایتی اهالی تئاتر نیز از شرایط موجود قابل پیش بینی است. تولید تئاتر مستلزم سالن نمایش و تمرین با امکانات کافی است. اما متاسفانه در منطقه آزاد اروند سال‌هاست که کیفیت تجهیزات و امکانات در حد نیمی از استاندارد لازم نیز نیست. هنرمندان تئاتر سال‌هاست که متقاضی امکانات اولیه برای تولید و ارائه اثر هستند ولی هرگز این امر محقق نشده است. به‌طور مثال تقاضای احداث یک پلاتو مجهز در آبادان دیگر جز بحث‌های ثابت نشست‌های هنرمندان با مدیران هنری _ فرهنگی شده است. در منطقه آزاد اروند ما به لحاظ نرم افزاری هیچ گونه کاستی و کمبودی نداریم اما در بخش سخت افزاری،نیمی از استانداردهای لازم را هم نداریم. از آنجایی که مدیران فرهنگی _ هنری در رویدادهای تشریفاتی تئاتر همیشه حضور دارند،پس بدون شک با این کمبودها و کاستی‌ها نیز آشنا هستند و توقع هنرمندان این است که موانع رفع این نواقص را برطرف کنند.

برای سال جدید چه برنامه هایی برای رونق بیشتر تئاتر در منطقه دارید؟

هیئت مدیره انجمن نمایش اروند قصد دارد در سال جاری تمرکز خود را بر روی تقویت و حمایت از اجراهای عموم در سطح شهر آبادان و خرمشهر بگذارد. طی جلساتی متعدد با اعضای هیئت مدیره به این نتیجه رسیدیم که پیش از این تمرکز و اراده خانواده تئاتر منطقه آزاد اروند بر روی جشنواره‌ها بوده و این امر موجب تضعیف اجراهای عموم شده است. بنابراین اولویت اصلی انجمن نمایش اروند در سال جدید حمایت از گروه‌هایی نمایشی است که اثر خود را برای مردم به نمایش در می‌آورند.چرا که اجراهای عموم قلب تپنده حیات تئاتر در جامعه مدنی است. البته این بدان معنا نیست که انجمن نسبت به آثار راه یافته به جشنواره‌ها بی‌تفاوت باشد،بلکه با هدایت اجراهای موفق در جشنواره‌ها به سمت اجرای عموم سعی در تقویت بخش اصلی تئاتر یعنی اجرای نمایش برای جامعه مدنی خواهیم داشت. در سال گذشته با برنامه ریزی هیئت مدیره انجمن آثار راه یافته به جشنواره استانی اروند در ماه‌های متعدد به روی صحنه رفتند و مورد استقبال مردم نیز قرار گرفتند. امسال همین برنامه را به شکل منظم‌تر و طولانی‌تر دنبال خواهیم کرد.

 

چگونه می‌توان از هنرمندان بومی تئاتر حمایت کرد؟

متاسفانه کمبود امکانات سخت افزاری و عدم وجود تجهیزات مناسب برای تمرین و اجرا،همچنین ضعیف بودن گیشه تئاتر از مشکلات اساسی هنرمندان بومی در منطقه آزاد اروند است. این اشکالات مرتفع نخواهد شد مگر به همت و دلسوزی ارگان‌های مسئول در منطقه آزاد اروند. در واقع آثار نمایشی تولید شده توسط هنرمندان بومی با امکانات بسیار کم صورت می‌گیرد و در زمان ارائه و اجرای اثر نیز نبود تجهیزات لازم بر روی کیفیت آثار تاثیر منفی می‌گذارد،این در صورتی است که وقتی هنرمندانی از پایتخت برای ارائه اثر به شهرهای آبادان و خرمشهر می‌آیند ارگان‌های مسئول نهایت همکاری را برای فراهم کردن امکانات لازم انجام می‌دهند. پس فقط کافی است که ارگان‌های مسئول همکاری خود را با هنرمندان بومی در جایگاه واقعی اش صورت دهند.